افتادگی مثانه که به نام سیستوسل نیز شناخته می شود، وضعیتی است که در آن مثانه به دیواره واژن برآمده می شود. فیزیوتراپی می تواند یک رویکرد درمانی مفید برای افتادگی مثانه باشد.
افتادگی مثانه یا پرولاپس مثانه زمانی اتفاق می افتد بافت ها و ماهیچه های حمایت کننده که مثانه را در جای خود نگه می دارند ضعیف یا کشیده می شوند و منجر به برآمدگی مثانه به دیواره واژن می شود. عوامل متعددی می توانند در ایجاد افتادگی مثانه نقش داشته باشند. این شامل:
- زایمان: روند زایمان، به ویژه زایمان طبیعی، می تواند فشار قابل توجهی بر عضلات و بافت های کف لگن وارد کند. کشش و ضعیف شدن این ساختارها در طول زایمان می تواند به افتادگی مثانه در مراحل بعدی زندگی کمک کند.
- افزایش سن: با افزایش سن، روند طبیعی پیری می تواند منجر به ضعیف شدن و از دست دادن خاصیت ارتجاعی در بافت های حمایتی کف لگن شود. این بدتر شدن تدریجی می تواند خطر افتادگی مثانه را افزایش دهد.
- تغییرات هورمونی: نوسانات در سطح هورمون، به ویژه کاهش استروژن در دوران یائسگی، می تواند بر استحکام و کشش بافت های کف لگن تأثیر بگذارد. تغییرات هورمونی می تواند به ایجاد افتادگی مثانه کمک کند.
سایر دلایل
- سرفه مزمن: شرایطی مانند برونشیت مزمن یا شرایطی که باعث سرفه های مداوم می شوند می توانند به مرور زمان بر عضلات کف لگن فشار وارد کنند. فشار مکرر می تواند کف لگن را ضعیف کرده و به افتادگی مثانه کمک کند.
- چاقی: اضافه وزن و چاقی می تواند استرس و فشار بیشتری را بر عضلات کف لگن وارد کند. افزایش بار می تواند این ماهیچه ها را ضعیف کرده و به ایجاد افتادگی مثانه کمک کند.
- بلند کردن یا زور زدن سنگین: درگیر شدن در فعالیت هایی که شامل بلند کردن اجسام سنگین، زور زدن های مکرر یا اعمال شدید بدنی می شود، می تواند فشار بیش از حد بر روی کف لگن وارد کند. با گذشت زمان، این فشار می‌تواند به ضعیف شدن بافت‌های حمایتی کمک کرده و منجر به افتادگی مثانه شود.
- عوامل ژنتیکی: برخی افراد ممکن است مستعد ژنتیکی نسبت به بافت های همبند ضعیف تر باشند که می تواند خطر ابتلا به پرولاپس مثانه را افزایش دهد.
بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی کف لگن در مشهد
درمان افتادگی مثانه با فیزیوتراپی کف لگن
تمرینات عضلات کف لگن: تقویت عضلات کف لگن می تواند از مثانه حمایت کند و به بهبود علائم افتادگی مثانه کمک کند. یک فیزیوتراپیست می تواند تمرینات خاصی را برای هدف قرار دادن عضلات کف لگن به شما آموزش دهد و شما را در اجرای صحیح آنها راهنمایی کند.
بیوفیدبک: تکنیک‌های بیوفیدبک شامل استفاده از حسگرها برای ارائه بازخورد بصری یا شنیداری در مورد فعالیت عضلانی است. در مورد پرولاپس مثانه، بیوفیدبک می تواند به شما کمک کند تا از ماهیچه های کف لگن خود آگاهی بیشتری داشته باشید و به شما در انقباض و شل کردن موثر آنها کمک کند.
تحریک الکتریکی: تحریک الکتریکی شامل استفاده از جریان های الکتریکی ملایم برای تحریک عضلات کف لگن است. این کار را می توان از طریق پروب های واژینال یا مقعدی یا با استفاده از الکترودهای سطحی انجام داد. ممکن است به بهبود قدرت و هماهنگی عضلات کمک کند.
تمرینات وضعیتی و تنفسی: اصلاح وضعیت بدنی و الگوهای تنفسی می تواند به حمایت بهتر از کف لگن کمک کند. یک فیزیوتراپیست می‌تواند وضعیت شما را ارزیابی کند و تمرین‌هایی را برای ارتقای تراز بهینه و تکنیک‌های تنفسی که فشار روی اندام‌های لگنی را کاهش می‌دهد، ارائه دهد.
اصلاح سبک زندگی: فیزیوتراپیست شما می تواند راهنمایی هایی را در مورد اصلاحات سبک زندگی ارائه دهد که ممکن است به مدیریت پرولاپس مثانه کمک کند. این ممکن است شامل توصیه‌هایی در مورد تکنیک‌های صحیح بلند کردن، مدیریت وزن، اجتناب از فعالیت‌هایی باشد که کف لگن را تحت فشار قرار می‌دهند (مانند بلند کردن اجسام سنگین یا ورزش‌های با ضربه زیاد)، و ترکیب فعالیت بدنی منظم.
مهم است که با یک فیزیوتراپیست متخصص سلامت لگن که در درمان افتادگی مثانه تخصص دارد، مشورت کنید. آنها قادر خواهند بود وضعیت خاص شما را ارزیابی کنند، یک برنامه درمانی اختصاصی ارائه کنند و شما را از طریق تمرینات و تکنیک های درمان موثر افتادگی مثانه راهنمایی کنند.