سندرم تونل کارپال (CTS) یک بیماری نسبتاً شایع است که در آن عصب میانی هنگام عبور از یک تونل کوتاه در مچ دست فشرده می شود.
تونل کارپال فضای عبور تاندون هایی است که انگشتان دست و شست و همچنین عصب را خم می کنند ، از آنجایی که فضای کوچکی است، هرگونه تورم در این ناحیه می تواند باعث فشار بر روی عصب شود. این می تواند کارکرد صحیح آن را متوقف کند.
احتمال ابتلای CTS به زنان بیشتر از مردان است و شیوع آن با بالا رفتن سن افزایش پیدا می کند.
در دوران بارداری نیز شایع است و تا 50 درصد از زنان باردار را مبتلا می کند. این ممکن است به دلیل فشار مایع اضافی در تونل کارپال باشد.
علائم سندرم تونل کارپال
علائم CTS از خفیف تا شدید متغیر است و شامل موارد زیر است:
- درد در دست ها (و گاهی اوقات مچ دست یا ساعد) – این ممکن است در نگه داشتن یک شی در زمانی که دست بالا می رود بدتر باشد.
- احساس تغییر یافته در دست، معمولاً در انگشتان شست، اشاره، وسط و انگشت حلقه
- سوزن سوزن شدن که اغلب در شب یا اول صبح بدتر می شود
- ضعف و آتروفی پایه شست
- ضعف در چنگ زدن
- انداختن آسان اشیا به دلیل کاهش قدرت دست در گرفتن اجسام
- احساس تورم یا سنگینی انگشتان دست
دلایل و عوامل خطر
اغلب علت CTS ناشناخته است، اما می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- حرکات تکراری مکرر مچ دست، به عنوان مثال با استفاده از پیچ گوشتی یا ابزار لرزشی، یا فعالیت های مبتنی بر رایانه
- دیابت
- التهاب تاندون ها
- شکستگی مچ دست
- آرتریت روماتوئید در مفصل مچ دست شما
- بارداری یا یائسگی
- مشکلات تیروئید
- کیست در تونل کارپ شما
درمان سندرم تونل کارپال
گاهی اوقات CTS بعد از 6 ماه بدون درمان بهبود می یابد، به خصوص اگر باردار یا زیر 30 سال هستید. از هر 4 نفر 1 نفر بدون درمان در طول یک سال هیچ علامتی نخواهد داشت.
مهم است که سعی کنید هر گونه فعالیتی را که علائم شما را بدتر می کند محدود کنید و از استفاده بیش از حد مچ دست با فشردن، گرفتن و انقباض زیاد خودداری کنید.
ممکن است کمک کند اگر شما:
- نحوه انجام حرکات تکراری را تغییر دهید و تعداد دفعات انجام آنها را کاهش دهید
- میزان استراحت خود را بین دوره های فعالیت افزایش دهید
- اگر اضافه وزن دارید مقداری وزن کم کنید
- برای متحرک نگه داشتن مچ دست‌ها، آنها را به سمت عقب بکشید یا به سمت جلو دراز کنید، مثل اینکه در را فشار می‌دهید، سپس مثل اینکه سقف را فشار می‌دهید به سمت بالا برسید – این کار را 10 بار متوالی، 4 بار در روز امتحان کنید.
- اگر احساس کرختی یا گزگز دارید، بازوی خود را از تخت آویزان کنید یا دستان خود را تکان دهید.
آتل مچ دست
از آتل مچ دست برای نگه داشتن مچ در موقعیت خط وسط استفاده می شود و ممکن است در عرض چند هفته مشکل را برطرف کند.استفاده از آتل فقط در شب معمول است. این اغلب برای کاهش علائم کافی است.
دارو
بسیاری از مردم برای مقابله با درد و علائم خود دارو مصرف می کنند و به آنها کمک می کند تا فعال بمانند.
تزریق استروئید
تزریق استروئید در تونل کارپال یک گزینه است، اما این تنها توسط یک پزشک آموزش دیده انجام می شود.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی موثرترین روش درمان غیرجراحی سندرم تونل کارپال است که با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی ادیب در مشهد می توانید از آن بهره مند شوید.
متخصصان ما پس از ارزیابی دقیق شرایط بیماران برنامه درمانی خاصی را برای سندرم تونل کارپال در نظر می گیرند که می تواند تلفیقی از تمرینات ورزشی ، تکنیک های درمان دستی و مدالیته های ضددرد باشد.
عمل جراحی
جراحی برای باز کردن سقف تونل برای کاهش فشار روی عصب ممکن است لازم باشد.
معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام می شود، اما گاهی اوقات به بی حسی منطقه ای (تزریق در شانه برای بی حس کردن کل بازو) یا بیهوشی عمومی نیاز است.
فیزیوتراپی دست و مچ دست پس از جراحی برای بازیابی دامنه حرکتی مچ دست و افزایش قدرت عضلات و تاندون های ضعیف شده آسیب دیده ضروری است.