آرتروز مفاصل، یک بیماری دژنراتیو مفصلی است که غضروف و استخوان زیرین مفصل را تحت تاثیر قرار می دهد. این شایع ترین شکل آرتریت است و می تواند در هر مفصلی رخ دهد، اما بیشتر دست ها، لگن، زانو و ستون فقرات را درگیر می کند.
در یک مفصل سالم، غضروف انتهای استخوان‌ها را می‌پوشاند و به آن‌ها اجازه می‌دهد به آرامی در مقابل یکدیگر حرکت کنند. در مفصلی که تحت تاثیر آرتروز قرار گرفته است، غضروف شکسته و فرسوده می شود و باعث ساییدگی استخوان ها روی یکدیگر می شود. این می تواند منجر به درد، سفتی و از دست دادن تحرک در مفصل شود.
آرتروز مفاصل معمولاً یک بیماری با پیشرفت آهسته است که با گذشت زمان بدتر می شود. در حالی که هیچ درمانی برای آرتروز وجود ندارد، راهکارهایی وجود دارند که می‌توانند به مدیریت علائم و کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک کنند. این درمان ها شامل ورزش، فیزیوتراپی، داروها و در برخی موارد جراحی می شود.
علائم آرتریت مفاصل چیست؟
علائم آرتریت مفصلی یا استئوآرتریت بسته به مفصل آسیب دیده و شدت بیماری می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج آرتریت مفصلی عبارتند از:
- درد در مفصل آسیب دیده، که ممکن است در حین یا بعد از حرکت بدتر شود
- سفتی در مفصل آسیب دیده، به ویژه پس از دوره های عدم فعالیت
- تورم یا حساسیت در مفصل آسیب دیده
- احساس خرچنگ یا ساییدن هنگام حرکت مفصل آسیب دیده
- محدوده حرکتی محدود در مفصل آسیب دیده
- ضعف در مفصل آسیب دیده یا عضلات اطراف
- بزرگ شدن استخوان در مفصل آسیب دیده که می تواند به صورت توده های سخت احساس شود
توجه به این نکته مهم است که علائم آرتریت مفصلی می‌تواند مشابه سایر بیماری‌های مفصلی باشد، بنابراین تشخیص صحیح از یک متخصص مهم است. اگر درد یا سفتی مفاصل را تجربه می کنید، بهتر است با پزشک خود برای تعیین علت و درمان مناسب صحبت کنید.
دلایل و عوامل خطر
برخی از شایع ترین علل آرتریت مفاصل عبارتند از:
سن: خطر ابتلا به آرتریت مفصلی با افزایش سن افزایش می یابد، زیرا ساییدگی مفاصل در طول زمان می تواند باعث آسیب به غضروف شود.
ژنتیک: ممکن است یک جزء ژنتیکی در آرتریت مفاصل وجود داشته باشد، زیرا تمایل دارد در خانواده ها ایجاد شود.
چاقی: اضافه وزن می تواند فشار مضاعفی را به مفاصل، به ویژه زانوها و لگن وارد کند، که می تواند خطر ابتلا به آرتریت مفاصل را افزایش دهد.
صدمات مفصلی: صدمات وارده به مفصل، مانند شکستگی یا دررفتگی، می تواند باعث آسیب به غضروف شود و خطر ابتلا به آرتروز مفاصل را در سنین بالاتر افزایش دهد.
استرس مکرر: مشاغل یا سرگرمی هایی که شامل استرس مکرر روی مفصل است، مانند تایپ کردن یا نواختن یک آلت موسیقی، می تواند خطر ابتلا به آرتریت مفصلی را افزایش دهد.
سایر شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی مانند آرتریت روماتوئید، نقرس یا اختلالات متابولیک می توانند خطر ابتلا به آرتریت مفصلی را افزایش دهند.
درمان آرتروز مفاصل
درمان آرتروز مفصل یا استئوآرتریت به شدت بیماری و مفصل آسیب دیده بستگی دارد.
برخی از درمان های رایج برای آرتروز مفصلی عبارتند از:
ورزش: ورزش منظم می تواند به بهبود انعطاف پذیری مفاصل، تقویت عضلات اطراف مفصل آسیب دیده و کاهش درد و سفتی کمک کند. ورزش های کم تاثیر مانند پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری اغلب توصیه می شود.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی کمک زیادی به بهبود شرایط بیماران مبتلا به آرتروز مفاصل می کند. فیزیوتراپیست می تواند یک برنامه ورزشی سفارشی برای کمک به بهبود تحرک مفصل و کاهش درد ایجاد کند.
متخصصان ما در کلینیک فیزیوتراپی ادیب در مشهد خدمات تخصصی فیزیوتراپی را برای درمان آرتروز مفاصل ارائه می دهند.
داروها: مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. در برخی موارد، داروهای تجویزی مانند کورتیکواستروئیدها یا تزریق اسید هیالورونیک ممکن است توصیه شود.
وسایل کمکی: وسایلی مانند بریس، آتل یا عصا می‌توانند به حمایت از مفصل آسیب‌دیده و کاهش استرس روی آن کمک کنند.
تغییرات سبک زندگی: حفظ وزن سالم، اجتناب از فعالیت هایی که بر مفصل آسیب دیده فشار وارد می کند و استفاده از مکانیک مناسب بدن می تواند به کاهش علائم کمک کند.
جراحی: در موارد شدید آرتروز مفصل، ممکن است جراحی تعویض مفصل برای برداشتن غضروف و استخوان آسیب دیده و جایگزینی آن با مفصل مصنوعی توصیه شود.